Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Στ. Καλογερόπουλος: «Νέο μοντέλο πολιτικής φαρμάκου». Η Ελλάδα χώρα έλευσης, έρευνας και επενδύσεων στην παραγωγή φαρμάκων





Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ σε πλήθος ερωτήσεων που αφορά την υγεία και το φάρμακο,τον ΜΑΡΤΙΟ 2015

«Νέο μοντέλο πολιτικής φαρμάκου»
Η Ελλάδα χώρα έλευσης, έρευνας και επενδύσεων στην παραγωγή φαρμάκων

 1. Μετά από την αλλαγή κυβέρνησης ακούσαμε από το νέο Υπουργό Υγείας, για ένα μοντέλο ανάπτυξης της φαρμακοβιομηχανίας. Η Ελλάδα θα είναι χώρα έρευνας, αλλά και παραγωγής πρωτότυπων φαρμάκων. Πώς αξιολογείτε αυτή τη δήλωση; 

 2. Τι μεταρρυθμίσεις γενικότερα στο χώρο της υγείας θα προτείνατε στη νέα κυβέρνηση; Με ποιους τρόπους θα μπορέσει το φαρμακείο να ξεπεράσει την ύφεση των τελευταίων χρόνων;

 3. Πιστεύετε ότι ο συνδικαλισμός στο χώρο του φαρμακείου έχει την ίδια δυναμική και προστατεύει τον κλάδο όπως παλιά; Τι ρόλο πρέπει να έχει από δω και πέρα;

Στέλιος Καλογερόπουλος

 1. Θεωρούμε θετική τη δήλωση αυτή του Υπουργού Υγείας, αρκεί να ευνοεί την ελληνική φαρμακοβιομηχανία και όχι την κρατική φαρμακοβιομηχανία. Άλλωστε, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία είναι επανδρωμένη με άρτιο επιστημονικό προσωπικό, παράγει ήδη γενόσημα, που διοχετεύονται στην ελληνική, αλλά και στην ευρωπαϊκή αγορά. Η ανάπτυξη της κρατικής φαρμακοβιομηχανίας που ακούγεται από αρκετούς πρέπει να αποκλειστεί, γιατί εδώ ζητάμε αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης και όχι αύξηση του κρατισμού. Από την εποχή των μνημονίων δεν περισσεύουν χρήματα για πέταμα.Όλοι μαζί κυβέρνηση υπουργείο υγείας αλλά και εμείς οι θεματοφύλακες υγείας πρέπει να ενισχύσουμε την ύπαρξη της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας που ήδη παράγει γενόσημα ασφαλή αξιόπιστα και αποτελεσματικά και καλύπτει χιλιάδες θέσεις εργασίας.

 2. Τα προηγούμενα χρόνια το φάρμακο από κοινωνικό αγαθό και η υγεία γενικότερα, άρχισαν να εμπορευματοποιούνται. 
Ο Έλληνας ασθενής πρέπει να έχει πρόσβαση στη θεραπευτική του αγωγή,  όποτε χρειαστεί. Βρισκόμαστε μπροστά σε μία ανθρωπιστική κρίση με τρία εκατομμύρια ανασφάλιστους. Επιτακτική, λοιπόν, κοινωνική ανάγκη είναι η αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης. 
Η φαρμακευτική δαπάνη πρέπει να είναι κοντά στα 2,5 δις και να απεμπλακεί από το ΑΕΠ. Δεν πρέπει να υπάρχουν ελλείψεις στα φάρμακα και για να υπάρχει επάρκεια σε αυτά πρέπει ο ΕΟΦ να ελέγχει τα αποθέματα της φαρμακοβιομηχανίας και των φαρμακαποθηκών μέσω των ελεγκτικών μηχανισμών χωρίς να γίνεται εμπόδιο στις εξαγωγές. 
Ένα άλλο κομμάτι το οποίο έχει να κάνει με το σταθμό υγείας που είναι το φαρμακείο, είναι το ωράριο λειτουργίας και τα e-shops. Με αυτούς τους δύο πυλώνες είναι σίγουρο ότι τα φαρμακεία, μικρά και μεγάλα, σιγά σιγά θα κλείσουν και στη θέση τους θα ανοίξουν φαρμακεία τα οποία θα ανήκουν σε πολυεθνικές φαρμάκων και ο ήδη φαρμακοποιός θα είναι εργαζόμενος σε εκείνα τα φαρμακεία. 
Το δίλημμα, λοιπόν, της νέας κυβέρνησης είναι πως θα μπορέσει να διαχειριστεί 3,000,000 ανασφάλιστους με μία μικρή φαρμακευτική δαπάνη κοντά στα 2 δις όταν η εμπορευματοποίηση της υγείας και του φαρμάκου κλείνει το φαρμακείο της γειτονιάς.
 Όταν, λοιπόν, ο Έλληνας πολίτης πρέπει να έχει πρόσβαση στα φάρμακά του, στα καινοτόμα, στα ΦΥΚ, στα καινούργια, πώς θα μπορέσει ο ΕΟΠΥΥ να καλύψει 3 εκατομμύρια ανασφάλιστους Έλληνες με 2 δις φαρμακευτική δαπάνη;
Τα νούμερα δεν βγαίνουν το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό για την ελληνική φαρμακοβιομηχανία, που θα αναγκαστεί να μειώσει επιπλέον τις τιμές των φαρμάκων ή θα κλείσει περνώντας στα χέρια των πολυεθνικών του φαρμάκου.  
Και από την άλλη μήπως τελικά έρθουνε στη χώρα μας  φάρμακα από τριτοκοσμικές χώρες, όπως Ινδίες και Μπαγκλαντές. 
Άραγε μπορεί το Υπουργείο Υγείας και ο ΕΟΦ να ελέγχει άμεσα τα φάρμακα αυτά από τις τριτοκοσμικές χώρες; Επίσης, έχει το επιστημονικό προσωπικό για να ελέγξει όλη αυτή τη διαδικασία;

 3. Ο συνδικαλισμός στο χώρο του φαρμακείου παραμένει στην ίδια δυναμική αλλά η εμπορευματοποίηση της υγείας και του φαρμάκου του, κρατεί προσωρινά τα χέρια δεμένα. Στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία πρέπει να έχουν ίση πρόσβαση όλοι οι πολίτες. Στο χώρο του φαρμακείου συμβαίνει αυτό?
      Ψηφίζοντας νόμους οι προηγούμενες κυβερνήσεις δημιούργησαν αθέμιτο ανταγωνισμό και μη βιώσιμα φαρμακεία, με τους διευρυμένους με τα e-shop και τέλος με την πώληση των φαρμάκων που θα έρθει μέσα απ τα μεγάλα πολυκαταστήματα στις αρχές του 2017.
      Άν δεν πάρει πίσω η κυβέρνηση τα παραπάνω μέτρα τότε το φαρμακείο της γειτονίας θα κλείσει και ο ρόλος του συνδικαλιστή θα είναι διακοσμητικός.

                                          Στέλιος Καλογερόπουλος