Μελέτη της ΟΣΦΕ για τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ και τους παράγοντες
ελέγχου της νόσου
Εντείνεται ολοένα και περισσότερο η
έννοια της αυτοφροντίδας, δημιουργώντας έτσι ένα σημαντικό
πεδίο συμβολής των φαρμακοποιών -ως επαγγελματιών υγείας
- στην σωστή ενημέρωση των πολιτών, σχετικά με το κύμα
πληροφοριών που δέχονται οι τελευταίοι.
Αυτό τόνισε χθες ο ομότιμος καθηγητής
Οικονομικών της Υγείας, Ι. Κυριόπουλος, στο πλαίσιο παρουσίασης της έρευνας
"Αρεταίος" για τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ που
πραγματοποίησε η Ομοσπονδία Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος (ΟΣΦΕ) σε συνεργασία με την Ελληνική Διαβητολογική
Εταιρεία και την Ελληνική Ενδοκρινολογική Εταιρεία. Τα
ερωτηματολόγια που απάντησαν σε 13.700 ασθενείς, οι οποίοι επισκέφθηκαν
πάνω από 600 φαρμακεία της ΟΣΦΕ ανέλυσε η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ).
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, κυρίαρχοι
παράγοντες για την ανάπτυξη σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ, είναι το οικογενειακό
ιστορικό και η ηλικία. Σημαντική όμως είναι και η συμβολή του
βάρους, της διατροφής και της άσκησης, μοναδικοί τροποποιήσιμοι
παράγοντες, οι οποίοι όμως μπορούν να συμβάλλουν καθοριστικά στην καθυστέρηση
ή και αναστολή εμφάνισης της νόσου.
Στη διάρκεια ημερίδας που
πραγματοποιήθηκε χθες στην ΕΣΔΥ για το θέμα, ο καθηγητής Γενικής Ιατρικής
και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας του Πανεπιστημίου Κρήτης Χρήστος Λιονής, κατέθεσε
τις προτάσεις του για επέκταση του προγράμματος Αρεταίος, σημειώνοντας ότι
"πριν ακόμη περάσουμε στη συζήτηση για τη διαχείριση του διαβήτη, θα
πρέπει να τεθούν υπό εξέταση όλοι οι συντελεστές, βιολογικοί, νοσολογικοί και
ψυχοκοινωνικοί". Τόνισε μάλιστα, ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν η
παράμετρος της συμπεριφοράς στην αντίληψη του κινδύνου, όπως αυτός εντάσσεται
στο πλαίσιο της κοινωνικής κουλτούρας, εξηγώντας πως «αυτός ο
κίνδυνος αφορά και τον σακχαρώδη διαβήτη, καθώς αρκετοί ασθενείς με την
ήπια μορφή της νόσου δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο και δεν φροντίζουν εαυτό
τους».
Από την πλευρά των γενικών γιατρών, ο γενικός γραμματέας της
ΕΛΕΓΕΙΑ Αντώνης Μπατίκας, επεσήμανε ότι «αν υπήρχε καλά ανεπτυγμένη
ΠΦΥ, αυτά τα ευρήματα θα εντάσσονταν στο φάκελο του ασθενούς, καθιστώντας
αποτελεσματικότερη την πρόληψη και διαχείριση της νόσου».
Πηγή : healthmag.gr
